Bastiaan is een wijf

Bastiaan van Schaik, zelfbenoemd überstylist, weet het allemaal. Hoe wij, vrouwen, ons moeten kleden. De stylinggoeroe met buddhabuik en onafscheidelijk wijvensjaaltje zal ons weleens even vertellen hoe het moet, zo valt vandaag te lezen op Metronieuws. Want o, o, oh, wij snappen er helemaal niets van.

Wij, Nederlandse vrouwen, slaan veel te snel door en daarom houdt Bastiaan, man – maar dat durf ik te betwijfelen -, zijn hart vast. Bastiaan vreest met grote vrezen dat sommigen van ons te ver zullen gaan met de tijger- en luipaardprints. Het moet namelijk wel subtiel, lekkere wijffies van me. Géén Albert Cuijp meets Nel Veerkamp, geen campingsmoking gekruist met Sylvie van der Vaart, dat is allemaal too much. Wij snappen er niets van en hij alles.

Roooar!
Waarom? denk ik. Doen we een keer mee aan een trend, is het weer niet goed! Hoe vaak heeft Bastiaan niet lopen janken dat wij nooit eens lekker uitpakken? Dat wij altijd maar op veilig en gemakkelijk spelen? Ja, gek hè, we moeten er wel mee kunnen fietsen natuurlijk. Met min tien en windkracht acht. Maar dat snapt Übersukkel natuurlijk niet. Ik heb zo’n vermoeden dat hij niet vaak op een fiets zit, vraag me niet waarom. En met opwaaiende rokjes en versteende pantybenen zal hij ook niet veel ervaring hebben, hoe graag en stiekem hij dat ook wenst.

Daarom dreigt hij nu foto’s van ons te maken als wij zijn tijgerprintadvies in de Hollandse wind durven te slaan. Du moment dat wij het in ons hoofd halen om over the top te gaan, weet Basje ons te vinden. Klikkerdeklak en Twitteren maar. Wat zullen we allemaal lachen zeg! Ja hoor, ik ook. Niet om die foto’s, maar om Bastiaan zelf. Het zielige lulletje is gewoon jaloers. Hij zou zich maar al te graag hullen in vrouwenkleding en überkittige dierenprints, het liefst in grote overdaad: een luipaardlegging, een zebraheuptasje en een krap shirt dat ‘Roooar!’ schreeuwt over zijn harige buikbobbel. Grow some tits, Bastiaan. Je bent net een wijf.

Luipaardoverall
Laat ik duidelijk wezen, ik hou helemaal niet van dierenprintjes. Ooit was het leuk. Toen ik twintig was en ik me door mijn post-punkperiode worstelde. Het matchte zo lekker bij mijn blauwe haar en neuspiercing. Aber das war einmal. Nu ben ik een keurige moeder met een spijkerbroek van de H&M, makkelijke laarsjes en een hooggesloten bloes. In een dolle bui gooi ik er een giletje overheen. En ga ik totaly uit mijn plaat, dan doe ik eens een rokje.

Maar vandaag maak ik een uitzondering. Ik stel voor dat we allemaal in een luipaardoverall met krokodillenleren stiletto’s de straat op gaan. En vergeet die tijgerhaarstrikken en zonnebril met schildpaddenmontuur niet. Haal alles uit de klerenkast, leef je uit! Zorg ervoor dat Bastiaan je ziet. Laat je fotograferen en pak je ten seconds of fame op Twitter. Wij gaan die Übersukkel eens lekker zijn bolle oogjes uitsteken. Hopelijk krimpt daar niet alleen zijn pikkie van, maar ook zijn ego XL.