Wat kun je verwachten van een huishoudster die zichzelf Sensuela noemt? Ik wist het niet. Ik weet wel dat ik blij was dat ik na zes vruchteloze pogingen via Marktplaats eindelijk een werkster gevonden leek te hebben. Haar naam baarde me nog enigszins zorgen, dat geef ik toe. Ik hoop dat ik niemand beledig, maar eerlijk gezegd associeer ik het met een medewerkster van een 06-lijn of zo. Ik kreeg visioenen van een paaldanseres die rare kunsten uithaalde met een plumeau en een stofzuigende travestiet zoals in de videoclip van Queen.
Doorpezen
Zondag zou ze komen kennismaken. Voor de zekerheid had ik een escape ingebouwd; een niet-bestaande medesollicitante op basis van wie ik Sensuela naderhand eventueel kon afbellen. ‘Sorry hoor, maar met die andere had ik net een betere klik.’ Of ze woonde in de buurt. Of ze vroeg minder salaris. Of zoiets. Ik weet het, ik ben een lafaard.
Stipt om zes uur stond Sensuela op de stoep. Een goedverzorgde vrouw van begin dertig wiens eerste vraag was of ze haar schoenen uit moest doen. Natuurlijk niet, malle meid. Toen ze bij de koffie drie suikerkorreltjes knoeide, veegde ze die direct op om ze in de keuken in de prullenbak te gooien. Voorbeeldig. Ze vertelde dat ze graag de ruimte kreeg om door te werken, dus of het kinderspeelgoed aan de kant kon als ze kwam. Perfect. En van kletsen hield ze ook niet. Gewoon twee uur doorpezen. Ik zag het al helemaal zitten toen ze vroeg of ze een rondleiding kon krijgen.
Incontinente kat
Oeps, daar hadden we even geen rekening mee gehouden. Je begrijpt dat we niet voor niets op zoek zijn naar een huishoudster. Met twee kleine kinderen en allebei een baan, wordt het huishouden nogal verwaarloosd. Achter elke deur stond ons dan ook een nieuwe verrassing te wachten. Zwetend en inwendig vloekend, trachtte ik alles te verzachten.’Normaal ligt de vuile was hier niet hoor, maar de wasmachine lekt momenteel,’ ‘Onze kat is echt al heel oud en daarom wat incontinent,’ om er na haar verschrikte blik haastig aan toe te voegen: ‘maar de kattenbak doen we zelf hoor!’ Bij elke nieuwe ruimte die we betraden trok Sensuela witter weg. Toch bleef ze dapper glimlachen. Ze had heus weleens ergere huizen gezien, zei ze.
Redding
Meteen na de rondleiding moest Sensuela gaan, ze had nog een ander kennismakingsgesprek.
Ho even?! Nu ik zojuist door de ogen van een ander de hopeloze toestand van mijn dagelijkse leefomgeving had aanschouwd, was de noodzaak van iemand als Sensuela in zijn volledige omvang tot me doorgedrongen. Ze MOEST-MOEST-MOEST voor ons komen werken! Ik wilde haar op mijn blote knieën smeken: alsjeblieft, red ons van een tergende verstikkingsdood in stofnesten. Ik was in staat onze astmatische zoon in de strijd te werpen. Ik was zelfs in staat te beloven dat ik elke week zou zorgen dat het huis tiptop in orde zou zijn als ze kwam. Nergens speelgoed of rommel. Zelfs geen spinnenwebben, suikerkorrels of stof. Het zou helemaal brand- en brandschoon zijn als ze kwam eh… schoonmaken.
En wat denk je? Ze doet het! Een klein paaldansje lijkt me wel op zijn plaats. En haar naam? Sensuela blijkt in Spanje heel gangbaar te zijn…
5 reacties op “Sensuela, de paaldansende poetsgodin”