Alleenstaande vrouwen, “singles”: Het is zo’n typisch woord. Je krijgt al snel associaties met lelijke, saaie of moeilijke gevallen. Afwijkende meiden met foute kleren en een kapper die de elektrische stoel verdient. Terwijl die kenmerken in de meeste gevallen helemaal niet opgaan. Uitzonderingen daargelaten. Ooit had ik een vriendin die hier aardig bij in de buurt kwam. Laten we haar Claudia noemen.
Het potje en het dekseltje
Om te beginnen was Claudia niet bedeeld met een spannend uiterlijk. Niets aan de hand als ze dit had weten te compenseren met een sprankelende, vrolijke persoonlijkheid en voldoende zelfvertrouwen. Dat was echter niet het geval. Claudia was een saaie, zeurende en angstige controlfreak die nooit plezier kon maken of positief kon denken. Dat straalde ze uit en daarom trok ze ook hetzelfde type mannen aan: oersaaie, vervelende depressievelingen. Je zou zeggen: Perfect! Op elk potje past een dekseltje, iedereen blij en ze leefden nog lang en gelukkig.
Inschaling
Niet dus. Claudia had namelijk een groot probleem, waar ze zelf overigens geen weet van had. Ze leed aan chronische zelfoverschatting (CZ), een ernstige singles ziekte. Ze ging altijd voor de coole barman, de stoere sportschoolkerel of de player met aan elke vinger een breezersletje. Het werd nooit iets, dat begrijp je. Claudia dacht dat ze een 10 op de schaal van godessness was en wilde dus óók een 10 als vriend. In feite was ze een 4 en mocht ze in haar handen wrijven als ze een 5 kon krijgen. Breng dat maar eens aan iemands verstand. Je begrijpt: Ze was ver in de dertig en never been kissed.
Het juiste type
Toen het voor de zoveelste keer was misgelopen en ze zich tijdens een vreetbui met bergen M&M’s en roze koeken jammerend afvroeg hoe het kon dat ze nooit een relatie had, opperde ik heel tactisch (let op: zeldzaam!) dat het misschien, heel misschien, zomaar eventueel zo zou kunnen zijn dat het type waar zij op viel, niet het type was dat op haar viel. Ja, dat was een goeie hè? Maar in plaats van te vragen: ‘Hoe bedoel je dat?’ en mij de kans te bieden mijn tactische vaardigheden verder te ontplooien, schudde ze haar hoofd en antwoordde: ‘Ik ben toch echt niet veeleisend hoor.’ Het juiste type was gewoon nog niet voorbij gekomen, concludeerde ze.
Customize your guy
Onze vriendschap is jaren geleden al geëindigd maar zover ik weet heeft Claudia nog steeds geen relatie. De moraal van dit verhaal: Wees niet bang om je eisen te verlagen! To all the single ladies: Een 6-man kun je met de juiste haargel, kledingadviezen en enige sturing in sociale vaardigheden best oppimpen tot een 8. En dat terwijl je zelf misschien ‘maar’ een 7 bent. Is dat even boffen! Bekijk jezelf dus eens heel kritisch: Ben jij ook een gevalletje ‘CZ’? Gooi die plaat voor je hoofd bij het vuilnis en customize your own guy!
4 reacties op “To all the single ladies”