‘Kijk nog maar eens goed naar onze overburen, morgenvroeg zijn ze weg,’ zei ik gisteren nog tegen niemand in het bijzonder – want niemand luistert toch ooit naar mij. De Franse overburen waren begonnen met het demonteren hun voortentkastje en aangezien wij ‘s ochtends vaak pas rond tien uur onze caravan uitrollen leek het me niet heel waarschijnlijk dat we ze dan… Lees verder →