Gèk van bloemen

Ik en bloemen. Het zou zo’n mooie combinatie zijn geweest met mijn bloemennaam. Helaas ging het lang geleden al ergens mis.
Ik zie het nog levendig voor me: Een ex-vriendje dat voor mijn 23e verjaardag kwam aanzetten met een roos. Geen hele bos, geen gevarieerd boeket, maar slechts één enorme, rode roos. Hij klemde hem nog net niet tussen zijn tanden maar tróts dat hij was! Het monster was uitbundig verpakt in een doorzichtige, plastic koker met roze linten eromheen. Dat was alles, mijn hele verjaardagscadeau. Eén hele fucking roos.

Stom
Nu mag je best weten dat ik allergisch ben voor romantische mannen. Dus of het één iets met het ander te maken heeft, is onduidelijk. Romantische mannen zijn er gelukkig niet zoveel maar bloemen des te meer. In de anekdote hierboven gaat het over één bloem. Moet je je voorstellen hoe ik me voel als ik een gigantisch boeket in mijn handen gedrukt krijg. Ik bedoel: Wat moet ik ermee? Als iemand me dat nu eens kon uitleggen. Voor alleen “Het is mooi” doe ik het niet. Smaken verschillen en ik vind nu eenmaal alle boeketten stom.

Kopje kleiner
Om te beginnen word je al meteen aan het werk gezet als er een bezoeker met zo’n lelijke struik op je stoep staat. In plaats van het aannemen van jassen en het zetten van koffie, word je gedwongen om al je kasten overhoop te halen, op zoek naar een passende vaas, een schaar voor het cellofaan en een mesje dat geschikt is om die krengen een kopje kleiner mee te maken. Want “schuin afsnijden” is altijd zo’n beetje de eerste zin die ze uitspreken nadat ze hun eigen handen hebben vrijgemaakt van die enorme last. Alsof er iemand is die dat NIET weet. Ik heb dat hele schuin afsnijden trouwens nooit begrepen: waarom doen ze dat niet in de winkel?

Stinkstengels
Daarna volgt de zoektocht naar een geschikt plekje in je huis. Eigenlijk staat zo’n boeket overal in de weg of het vloekt bij je inrichting. Vaak belandt het uiteindelijk op de salontafel. Juist: recht voor je tv, om daar vervolgens elke avond letterlijk een doorn in het oog te zijn. Na een paar dagen verwaarlozing gaat zo’n boeket droogstaan of stinken door rottende stengels. Er komt allerlei rotzooi uit zoals blaadjes en stuifmeel, dat spul geeft nog vlekken ook!

Chloorbadje
Toen ik tegen een collega klaagde over al die troep, gaf ze me de tip om een scheutje chloor in de vaas te doen. Ik vond het een geweldige oplossing om die stinkstengels zo snel mogelijk om zeep te helpen zonder dat de gulle gever iets in de gaten heeft. Ze moest hartelijk lachen. De tip was namelijk bedoeld voor achteraf, om de vaas mee schoon te krijgen.

Dit alles gezegd hebbende, moet iemand me toch eens uitleggen waarom zoiets een cadeau wordt genoemd. Wie heeft er ooit bedacht dat je een ander hier blij mee maakt? Bloemen geef je aan iemand aan wie je de pest hebt. En wat mijzelf betreft nog een kleine tip: neem gewoon een doosje bonbons mee. Of is dat dan weer te veel moeite?

  21 reacties op “Gèk van bloemen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Anti-spam code * * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.