Als professioneel schrijver die al drie jaar geen boek meer heeft geschreven, ben ik een kei in procrastineren. Het zal niemand verbazen dat ik inmiddels perfect weet hoe je GEEN boek kunt schrijven, door je alleen maar bezig te houden met randzaken. Zo is mijn favoriete tijdverdrijf tegenwoordig om me helemaal te verliezen in research.
Onderzoek
De aanleiding hiervoor kwam niet eens van mijzelf. Het ontstond toen ik bij mijn uitgever de plannen ontvouwde voor mijn tweede roman. Ik gaf aan dat ik afwisselend wilde schrijven vanuit het perspectief van een vrouw en van een man. Ik had het nog niet uitgesproken of mijn redacteur deinsde achteruit: ‘Vanuit een man? Echt?’ Zorgvuldig woog hij zijn woorden voordat hij verder ging: ‘In de praktijk blijkt het namelijk vaak minder goed te werken wanneer een vrouwelijke auteur vanuit het perspectief van een man schrijft, of andersom.’
Direct voelde ik hoe mijn meest mannelijke kant opkwam en alles overnam. Want als je tegen mij zegt dat ik iets niet kan, nou, dan heb je het aangezwengeld hoor. Nog nabriesend stapte ik in mijn auto. Hoezo kon een vrouw niet schrijven vanuit een man?! Annie Proulx, anyone? En wie schreef eigenlijk de bestseller ‘Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus’? Een mannelijk én een vrouwelijk auteur? Mooi niet. Research moest het worden, zo nam ik me voor. Hoe denken mannen als ze even niet met hun lul denken? Dáár moest ik achter komen.
Dit is een column voor Chicklit.nl. Lees hier verder.