Categorie: Columns

Heel astrologisch allemaal

Bij chronisch gebrek aan inzicht, doel en richting in mijn leven, wend ik me altijd graag tot horoscopen. Horoscopen, de kompasjes van het leven! Perfect en wetenschappelijk onderbouwde voorspellingen voor je dagwandel. Nooit ga ik naar de kerk, ik geloof in geen enkele God, want mijn horoscoop is mijn herder, halleluja! Voorspellingen Globaal bestaan er twee soorten: de ene is… Lees verder →

Schrijver in het donker

Nondeju. De zoveelste ochtend alweer dat ik nog chagrijniger opsta dan de ochtend ervoor want ik heb heel erg writer’s block en het jeukt zo. Writer’s block heb ik niet zo vaak. Om precies te eens in de vier jaar. Ik schrijf nu acht jaar en ik heb het een keer eerder gehad, en ik was best redelijk in wiskunde… Lees verder →

Kiek ‘es

Sinds een tijdje heb ik een fobie en dat is allemaal jullie schuld. Ik durf tegenwoordig steeds lastiger de deur uit, de straten op, overal waar mensen zijn. En mobieltjes. Vooral mobieltjes. Mijn eigen mobiele telefoon: geen probleem. Andermans mobieltjes: absolute horror. Mobieltjes kunnen op elk denkbaar moment tevoorschijn gehaald worden voor een kiekje. Eigenlijk ben je je digitale leven niet… Lees verder →

Helemaal geen beste wensen

‘Hé, Iris! De beste wensen voor het nieuwe jaar hè? Nog goede voornemens?’ Mijn collega blijft afwachtend in de deuropening van mijn kantoor staan. Ik wil lachen, want Jezus, ik ben een en al goedheid, daar heb ik helemaal geen voornemens voor nodig natuurlijk. Maar iets in haar vorsende blik en de handen in de zij van haar perfect gestreken… Lees verder →

Ik lieg met liefde

‘Knapperd!, ‘Leuke foto!’, ‘Wauw, mooi!’ Zomaar een paar reacties onder zomaar iemands nieuwe profielfoto. ‘O, echt? Ik vind mezelf hier zó lelijk’ reageert de uploader in kwestie. Eh… oké?! Ik krab mezelf achter mijn oren. Waarom plaats je hem dan?! a) Mooier dan dit wordt het niet, en dat heb je dapper geaccepteerd? b) Je vindt jezelf helemaal niet lelijk,… Lees verder →

Kantoor is de hel

Deze week hoorde ik hem weer eens: ‘Een kantoorbaan is toch leuk?!’, van iemand die overduidelijk totaal geen clou heeft. Voor mij en vele anderen die dagelijks zo’n kantoor proberen te survivallen, is dit namelijk zo’n beetje hetzelfde als: ‘Wees blij dat je in een Colombiaanse cel zit! Gezellig toch, met al die mensen, en altijd zo lekker koel!’ Figuren… Lees verder →

De ergste vergadertypes

Vergaderen is niemands hobby, laten we wel wezen. Als je tegen mij zegt: ‘Laten we bij 37 graden een bootcamp doen op nuchtere maag, in plaats van vergaderen’, dan zou ik nog nét voor vergaderen kiezen, maar het scheelt niet veel. Vergaderingen zijn de voetschimmels onder de lichaamskwaaltjes: irritant, jeukerig en vaker terugkerend dan je lief is. Dealtjes Vergaderingen gaan… Lees verder →

Blinde ambitie

Deze week hoorde ik ergens dat ze nog een bondscoach zochten. Voor een of andere sport met een bal. Nu doet het soort sport er niet eens toe natuurlijk. Coaching is coaching, sport is sport. De specifieke regeltjes kun je in een avondje in je hoofd stampen. Verder ben ik Nederlands, ik heb vroeger veel gesport en ik ben heel… Lees verder →

Carnaval: How not to

De laatste jaren ben ik geen fervent carnavalsvierder meer, maar toch moet mij een paar dingen van het hart, vooral bestemd voor de niet-Brabantse carnavalsvierders die eens per jaar voor de occasie de rivieren oversteken. Gewoon gratis en goedbedoeld, zeg maar. Pas op. Want een ding weet ik zeker: Ga je een dag, dan ga je er vijf. Eerst sta… Lees verder →

Kijk die sixpack vliegen!

Noem me saai, maar ik heb iets met realisme: dingen die reëel zijn, die echt bestaan, of anders in elk geval hadden kúnnen bestaan. Zo heb ik dat ook met mijn boek- en filmvoorkeuren. Voor mij geen vampieren, zombies of elfen want die bestaan in het echt niet. Ook geen sciencefiction want dat kèn toch helegaar niet! Laat staan fantasy… Lees verder →