België

Het is een noodzakelijk kwaad als je francofiel bent. Tenzij je flink omrijdt of het vliegtuig neemt, moet je dit land nu eenmaal doorkruisen. En hoe je het ook wendt of keert, België is lelijk. Tuurlijk, het heeft de Ardennen en steden als Antwerpen, Gent en Brugge, maar daarbuiten is alles grauw, mistroostig en deprimerend. Het is misschien raar om dit te roepen als Nederlander -wij winnen immers ook geen schoonheidsprijs- maar die Belgen maken er echt een potje van.

Oud
Belgische huizen staan in een oersaaie lintbebouwing en zijn een samengeraapt zootje van materialen en stijlen met her en der wat ramen in wisselende grootte, alsof de architectuur  rechtstreeks is overgenomen van een kindertekening. Winkels en bedrijven lijken wel een wedstrijdje te houden wie de lelijkste gevelreclame heeft en auto’s zijn per definitie oud, gedeukt en roestig. Het enkele nieuw exemplaar dat er rondrijdt, is bestickerd met de grootste reclamebelettering die men kon vinden.

Nondedju
En dan die wegen! De middenbermen zijn hoogpolige onkruidtapijtjes en de zijbermen worden bevolkt door roadkill en kapotgereden autobanden. Dat laatste houdt waarschijnlijk direct verband met het gebrek aan wegenonderhoud. Terwijl je als vakantieganger niets liever wil dan de kruistocht door België zo snel mogelijk doorstaan (of als bijrijder: slapend), word je direct na het passeren van de grens wakker geschud door de naden die zich om de twee meter in het wegdek bevinden, met dank aan de beton-beton-betonplaten die de Belgen gebruiken. Ge zult nondedju weten dat ge in België bent! Mocht je het hierna nog niet doorhebben, dan zouden malle plaatsnamen als Retie, Kontich of Aartselaar je op een idee kunnen brengen. Gebrek aan humor kun je de Belgen niet ontzeggen.

Koetervlaams
Begrijp me goed: ik ben dol op Belgen, ze zijn charmant, beleefd en grappig. Daarom vind ik het des te zieliger dat ze in zo’n lelijk land wonen. Alles is net-niet, een beetje half/half. Ze missen het chauvinisme en de ironie van de Fransen en om voor Nederlanders door te kunnen gaan, zijn ze veel te vriendelijk en meegaand. Zelfs hun taaltje hoort nergens bij. Zelf lijken ze daar echter niet om te malen. Integendeel, ze doen er alles aan om het zo te houden want geen enkel anderstalig woord komt hun grens over. Het product zelf passeert nipt de douane, maar direct daarna worden sneakers, centrifuges en laptops omgedoopt tot  respectievelijk turnpantoffels, droogzwierders en schootcomputers. Geef toe: dat klinkt toch ook veel leuker?

Poepen
Gelukkig hoeven we geen medelijden met ze te hebben. De Belgen houden al 439 dagen koppig vol dat ze ook niet wíllen veranderen. En dat is dan toch behoorlijk uniek. Dat doen wij Nederlanders en zelfs de stakingsverslaafde Fransen hen niet na! Van een mogelijke annexatie door Frankrijk of Nederland willen ze niets weten. Geef ze eens ongelijk. Eén van die leuke dingen aan de Belgen is hun taaltje en dat zou zeker verdwijnen, want Nederlanders snappen geen snars van dat koeterwaals. Aardappels noemen de Vlamingen ‘patatten’ en patat is ‘friet’. Een ‘patat’ is ook wel een kont, maar in andere Belgische regio’s noemt men het een ‘poep’. En ‘poepen’ is seksen, maar niet via de ‘poep’. Moet ik nog doorgaan over likstokken (lolly’s) en aftrekkers (vloerwissers)?

Beaulieu of Oelegem?
Kortom: Laten we het inderdaad houden zoals het is. De mensen, de taal én het landschap. Als de Belgen het kunnen accepteren, kan ik het zeker. Die twee keer per jaar dat ik er doorheen rijd focus ik me wel op mijn eindbestemming want ik weet dat Frankrijk me opwacht als een warm bad: graanvelden, echte bergen en prachtige dorpjes met plaatsnamen als Beaulieu of Belleville. De inwoners zijn wat nukkiger, maar ach, op de terugweg kom ik weer door België en misschien stap ik er deze keer eens uit. In Oelegem of Wommelgem bijvoorbeeld. Om een praatje te maken met die plezante mensen.